In het begin was het moeilijk om de compostering van de bodem aan de gang te krijgen. De koeien lagen in het begin veel bij elkaar in het midden. Vooraan waar ze weinig waren kwam dus ook nauwlijks mest en urine, waardoor de bodem daar niet echt op
gang kwam. De temperatuur was hier ook lager. We hebben toen met de voorlader van de trekker, de houtsnippers vanuit het midden gemengd met de snippers vooraan. Toen ging het beter.De bodem moet een temperatuur hebben van ongeveer 45 à 50 ºC. Door
de warmte verdampt het vocht uit de bocem en blijft deze mooi droog en rul.
De snippers klinken, door het gewicht van de koeien en door het frezen, flink in. Dus de eerste maanden hebben we regelmatig houtsnippers bij het bed ingebracht. Door toedoen
van een partij houtsnippers met veel dennenhout, kregen we problemen met klebsiella in de bodem. Klebsiella is een hardnekkige bacterie, welke uierontsteking veroorzaakt bij de koeien. We hebben onderzoek gedaan naar de bacterie in de bodem en in de opslag
van de houtsnippers. De hoogste gemeten uitslag was klebsiella van 5,3 miljoen terwijl dit onder de 10 duizend moet zijn. Ook de opslag liet al een verhoging zien van 1,1 miljoen. Dit was dus enorm hoog. Het advies was dan ook, om alle houtsnippers uit de
stal te halen en vervangen door nieuwe houtsnippers. Vanwege de enorme kosten besloten we dit niet direct te doen.
We heben toen micro-organismen,toegediend aan de bodem en gesprayd over de koeien en zelfs toegevoegd aan het drinkwater en voer van de
koeien. Na 6 weken hebben we weer monsters genomen van de bodem. Deze uitslagen lieten zien dat de waardes nu goed waren. De waardes waren gedaald naar minder dan 10 duizend. Van enkele koeien hebben we afscheid moeten nemen. Van de koeien, die toen uieronsteking
hadden en die nog gebleven zijn, zien we wel dat het celgetal hoog blijft.
De bodem wordt elke morgen bewerkt me een frees, om de mest goed te mengen met de houtsnippers. Om te proberen brandstof uit te sparen, hebben we een aantal weken de bodem bewerkt
met een triltand cultivator, dit kost minder vermogen van de trekker. Dit ging prima, maar naar een aantal weken werd de bodem toch wel plakkerig vanwege de mest, omdat deze bovenin bleef zitten. Af en toe frezen bleek toch nodig te zijn voor een goede menging
van mest met de houtsnippers. Toen zijn we overgegaan naar cultiveren en 2 maal per week frezen. Naarmate de bodem verder composteerde werd het frezen zwaarder. De laatste weken heeft ook de trekker met 115 pk er een zware kluif aan. De laatste weken daalt
de temperatuur, waardoor de bodem natter wordt. De bodem lijkt ook verzadigd. Dus tijd om hem te vervangen.
De compost is eruit gehaald en op een kuil gezet. Deze kuil wordt luchtdicht afgesloten. Dit blijft een aantal weken zitten. Zo vindt er fermentatie
plaats en kan de compost rijpen. Daarna wordt deze mooie meststof uitgereden over ons grasland.